zaterdag 31 oktober 2009

Noodtroepen!


De communicatie met Ghana verloopt traag. Op de valreep moest het artsendiploma van pa nog in het engels vertaald worden…opereren onder eigen verantwoordelijkheid, laten we maar zeggen. Onze aankomsttijden zijn bekend zodat een driver gereed zal staan ‘to pick us up.’ Een misunderstanding van Isaac Baba…De vraag van de kliniek aan Evelyn (mijn moeder) om verdoving mee te nemen…’They don’t have any’. Komt voor elkaar!

Via internet heeft pa toch nog wat eendenbekken besteld. Specula’s welke de ‘wasmachine’ in kunnen, leken hem toch een beter / veiliger / schoner idee dan de plastic disposables die slecht schoon te maken zijn. Kleine moeite, gewoon doen! Zo ook de extractietang en de instrumenten voor gebitsreiniging die ik meeneem. Bij ons in overvloed en daar zo gewenst.

Theo Ferguson (tandarts) zal ons ook voor een week vergezellen. Hij reist af naar Bawku om de bouw in ogenschouw te nemen. Tevens is hij van plan om langs de outposts te gaan om te bezien wat op tandheelkundig vlak nodig is. Uiteraard ga ik graag met hem mee!

Deze week ontving ik over de post nog een doos gevuld met anesthesie en naalden van Wouter, mijn collega & vriend. Een bijdrage ter bevordering van het comfort van mijn patiënten daar. Ontzettend bedankt! In de praktijk reageren de mensen ook enthousiast. De Oohhs & aahhs worden geslaakt. Een beduidend minder hard gekerm als men hoort over de omstandigheden aldaar.

Ben Scholten van mijn Rotaryclub leverde bij mij thuis nog een lading schoolspullen af. Het gaat beslist allemaal mee, ook al moet de voorgenomen hoeveelheid leesvoer hun plaats in de koffer daarvoor afstaan.

Mijn assistente Wendy verblijdde mij ook met een verrassing. Het eerste wat ik deed, bij het zien van Bonito op mijn toetsenbord, was een lachende ‘Hi’ uitbrengen. Ontzettend lief dat zij zo meeleeft. Een knuffelaap met strohoed, een lief kaartje en wat snoeperijen en genot voor onderweg. Het zijn de kleine dingen die het doen.

De gezonde spanning stijgt…prikkelingen alom bij ons naderende vertrek!


Kus,


Set

maandag 26 oktober 2009

De expeditie kan van start!


Ben er absoluut niet klaar mee. Nee, ik ben er volledig klaar voor!
Wat mij betreft vertrekt de karavaan 'Friends of Bawku' morgen al. Op wat kleine dingetjes na, is alles keurig ingepakt. Ook de kleurige lampionen van Gelske om de peertjes aan het plafond meer sfeer te doen laten uitstralen. Een laatste bezoek aan Bever sport leverde een heuse Northface duffle (inhoud 140 liter), een rugzakje en twee schattige lichtgewicht cups op. Deze twee dotten kunnen we gebruiken voor zo nu en dan een afzakkertje laat op de avond….Of zullen we telkens vroeg in onze lakenzak kruipen om met het schijnsel van de zaklamp nog wat te lezen? Uitgerust zullen we terugkeren!

In mijn laatste blog sprak ik over de natuurlijke loop van een bevalling…het wachten en wachten waarover Harm Jan ons vertelde. Je kan beter gaan slapen in plaats van nachtelijk ijsberen door de gangen, want dan ben jij degene die als een wrak terugkomt.
Zaterdag en zondag had ik een wellness in private ochtend. Je kunt een zwartgezichtje zijn, maar ook een witgezichtje…De hoogste tijd voor een zonnebankkuurtje.Wat knapt een mens daarvan op, zeg! Heerlijk…Terwijl ik onder de zonnehemel lag, schoot mij nog één en ander te binnen van ons bezoekje aan HJ en Gelske.
Overigens had mijn vader zijn eigen lijst gemaakt. Leuk om te zien hoe iedereen dat op eigen wijze vormgeeft. Keurige rijen en kolommen met bovenaan de kopjes item, waar te halen en klaar. Aangezien wij nooit samen een lange tijd op pad zijn geweest, kan ik mij goed voorstellen dat wij elkaar weer vanuit geheel andere invalshoeken gaan meemaken….van toegevoegde waarde.

Die avond werden ons zoveel nuttige tips aangereikt dat het de nachtrust niet bepaald ten goede kwam. Een éénpersoons dekbedovertrek is eenvoudig te vermaken tot een lakenzak. Vergeet ook de kussenslopen niet voor het schone idee. Op de markt in Bawku zijn hele mooie stoffen te verkrijgen. Leuk als tafelkleed of voor het maken van een jurk. ‘Zie je het voor je, Liset in een jurk?’ Een prompt reageren van mijn moeder.
De stoffen worden nog ouderwets afgemeten in yards en ook daarbij is afdingen een sport. Pingel met het volk mee, want dat vinden de Ghanezen ook leuk. Op mijn moeders verlanglijstje staan nu al fraaie kettingen en kleine beeldjes.
Korte broeken, gedragen door vrouwen, worden niet gewaardeerd. In Game Molepark kan het wel. Daar is zelfs het dragen van een bikini toegestaan. Jippie! Eindelijk zon op het gehele lijf. Zodra we aankomen moeten we wel dagelijks informeren wanneer we het park kunnen gaan bezoeken (This is Africa!) gecombineerd met een afspraak met dokter Gandau in Tamale (tandheelkundige klinieken).
Ook voor onze veiligheid is het beter om na 18.00 uur niet meer de straat op te gaan. Dit in verband met de slecht begaanbare wegen. We zullen goed uitkijken en de gevaren niet onnodig opzoeken.

Op zaterdagavond zullen we in Ouaga arriveren. Hopelijk is onze bagage er ook. Zo niet, dan moeten we erop wachten. Gelukkig hebben we een multiple entry visum voor Burkina Faso.
Voordat we doorreizen naar Bawku zullen we de supermarkt binnengaan voor veel water, frisdank, versnaperingen en lekker bier. Vanwege het flauwe brood zal onze zoutbehoefte met de dag toenemen. Mijn vader deelde mij meteen de boodschappenrol toe: ‘Wat we moeten kopen, weet Lisette wel!’ En bedankt…haha.
Tegen de middag zullen we aankomen op de plaats van bestemming. Hoogstwaarschijnlijk is er geen ontvangst comité waardoor wij ons zelf zullen moeten vermaken. Tevens kan het best zo zijn dat de kamers nog niet schoon zijn, zodat wij zelf de bezem ter hand zullen moeten nemen. Prima rol voor pa! Een eerlijke taakverdeling.
Maandag de 9e gaat ‘de show’ dan echt beginnen! We laten het allemaal eerst maar eens over ons heen komen…Het zal beslist indrukwekkend zijn. Aangrijpend ook. Gaandeweg zullen we hopelijk onze weg daarin vinden. In ieder geval weet ik nu al dat we ogen tekort zullen komen. We gaan er een prachtig avontuur van maken…en met volle teugen genieten!!

Kan haast niet wachten….

Vanmiddag een mantoux-prik gehaald (tuberculose)…over drie dagen de huidreactie laten aflezen in Lelystad. Dit in de herhaling twee maanden na terugkeer in Nederland.


Liefs Set

vrijdag 23 oktober 2009

Hemeltje Lief!


Gisteren was het mijn gebruikelijke vrije dag. De laatste weken gaat deze dag compleet op aan de vele dingen die geregeld moeten worden. Mijn hoofd stroomt over met allerlei ideeën. Om de haverklap doemen deze op…als pop ups op een scherm. De veelheid maakt dat ik nu dingen vergeet. Ik loop rond met een stapeltje memo’s in mijn kontzak en met een potlood achter het oor.

Wat heb ik zoal gedaan?
Diverse stapeltjes kleding in mijn koffer gelegd….Rondje HEMA, Blokker, Etos en apotheek. Helaas is de schoenmaker niet in staat om mijn Camel rugzak te repareren. Een prima excuus om mijzelf een splinternieuwe cadeau te doen. Jippie!
Vervolgens de Albert Hein in voor kippenbouillon, koffie, thee en pindakaas. Instant sauzen, smeerpaté, vispaté, crackers en sultana’s (normaal eet ik die nooit, maar misschien krijg ik een flauw moment)….Hemeltje Lief, waar ga ik het allemaal laten?
Evelien, mijn collega next door, was afgelopen woensdag in haar lunchpauze de Wibra ingedoken voor allerlei cadeautjes voor de kindertjes….geweldig lief en ontroerend!
Ruim drieënhalve kilo aan schriftjes, potloden, pennen, gummen en ballonnen…You name it and it’s there! Ontzettend bedankt!! Het gaat allemaal mee! De blijde kindergezichtjes zie ik nu al voor mij J

’s Avonds, op naar Wageningen voor een bezoek aan Harm Jan, onder andere de voorzitter van de Stichting. Mijn vader op het puntje van de bank met pen en papier in de aanslag….Vragen & antwoorden. Wat staat ons allemaal te wachten?
De wisselkoersen zijn veranderd. Sinds juli 2007 zijn de oude Cedi’s ingeruild voor de nieuwe…een redenominatie waarbij 10.000 Cedi’s plaats maken voor 1 Cedi (2 Cedi = 1 Euro). Hoeveel Euro’s nemen wij cash mee? In Bolga bestaat de mogelijkheid om te pinnen, echter de werking van de flappentapper in Bawku is twijfelachtig. Coupures van twintig, tien en vijf euro worden ons aangeraden. Eveneens het advies om cash verdeeld op te bergen, mocht er toch een roofoverval plaatsvinden. Vooral niet protesteren!
Een bellenknaller is om simlockvrije telefoons bij ons te hebben, zodat we gebruik kunnen maken van lokale simcards….Mams focust zich momenteel verwoed op de e-mail. Er is een internetcafé in de buurt waar ik mijn updates geregeld richting Nederland hoop te kunnen lanceren…onderwijl veelvuldig opslaan, mocht de stroom plots uitvallen.
Op zo’n avond schiet je van alles door het hoofd…malaria, diarree…noem het maar op. In geval van ‘enkel’diarree…de immodium paraat en gewoon slikken….Een bijkomende koorts? De reisthermometer als travelmate…Dan starten met een kuurtje Ciproxin (antibiotica). Voor de zekerheid heb ik vandaag twee verschillende kuren gehaald bij de apotheek.
Aangezien we een korte overstap hebben in Parijs, is het handig als wij niet langdurig hoeven wachten op onze bagage. Een prioritylabel bij het inchecken is misschien een idee, zodat de bagage niet achterin het laadruim belandt. Volgens mij vindt een automatische transfer plaats, maar daar ben ik niet zeker van. Dat zal ik nog even bij Paula informeren.
Het is de bedoeling dat pa ook wat uurtjes les gaat geven. Is er een beamer aanwezig? Naar zeggen wel, maar of het ook werkt is een tweede. Besloten wordt om het zonder een beamer te stellen…doet hij het wel, dan is dat mooi meegenomen. Druk met een tal van onderwerpen: hypertensie (verhoogde bloeddruk), kunstverlossing (het vak op zich is al een kunst apart, vind ik), bloedingen en andere complicaties (ook postpartum, na de bevalling), de normale bevalling en de zwangerschap an sich (fysiologie & anatomie en de controles). Harm Jan gaf weleens college aan zo’n zeventig man. Velen zijn beslist leergierig, echter het duurt soms even voordat het hen invalt…al deden ze HJ, na een half jaar geen scholing te hebben gehad, ook verbazen. Het is maar afwachten wie van de staf aanwezig zal zijn.
Ik spring een beetje van de hak op de tak, echter een avond als deze kan niet verlopen zonder wendingen….Zo hadden we het wederom over souvenirs en lekkernijen waarop vervolgens de switch wordt gemaakt naar speculaas….Ja, het is bijna Sinterklaas….maar dit ging over het ‘vrouwvriendelijke speculum’…in meervoud specula….aaaa’s….de eendenbek om in lichaamsopeningen te kunnen kijken. De details zal ik jullie verder besparen….In het ziekenhuis zijn een paar van dit soort hulpmiddelen aanwezig, echter zonder licht. De mogelijkheid werd geopperd om wegwerpspecula (disposable in de ruimste zin van het woord…lees ‘zuinig mee omspringen’) mee te nemen en om een lichtbron aan te schaffen.
Voor mij is het leuk om zo nu en dan mee te lopen in het ziekenhuis ten aanzien van de gynaecologie, de chirurgie en de andere afdelingen buiten de tandheelkunde. Pa zal het ten aanzien van zijn eigen vakgebied dieper moeten aftasten…Het is belangrijk om inzicht te krijgen hoe zij de dingen aanpakken met de beperkte middelen die aanwezig zijn. Veelal zouden wij de problemen die zich voor kunnen doen anders oplossen. Eveneens van groot belang is het herkennen van malaria en hoe ze dat behandelen. De situatie omtrent de politieke veiligheid is nu rustig hetgeen zou kunnen betekenen dat het op de poli best druk zal kunnen gaan worden….afwachten dus….Alle opdrachten voor of na de operatie dienen opgeschreven te worden….de hoeveelheid benodigde infuusvloeistoffen en pijnstilling. Er is geen morfine, slechts brufen-achtige stoffen…ook is er betadine pre –en postoperatief. Tevens het advies om de jonge doktoren zoveel mogelijk zelf te laten doen….Ga er heen met de insteek: ‘Niet zoveel mogelijk willen doen, maar zoveel mogelijk willen overdragen’….De verloskundigen vinden het fijn als je contact met hen onderhoudt….de visites op de kraamafdeling…de jonge dokters zijn vooral druk en overbelast. Toon niet teveel overwicht, want dan slaan ze door of dicht....één van de twee!
Momenteel is er geen echoapparaat…alles gaat op de ouderwetse manier…Mijn vader verschoot bijna van kleur…..Doen wat je ingegeven wordt….De eerste twee dagen niet verder gaan dan blijven kijken en vragen…Wat denken jullie dat het is? Wat ga je doen? Het is belangrijk om meer te weten te komen over malaria. Hoeveel malaria heerst er? Er zijn vacuümextractors, echter deze worden niet gebruikt…..men wacht en wacht op het moment dat het kind eruit komt…de natuurlijke gang…de natuurlijke loop…de natuurlijkheid der dingen. We’ll wait and see…..

Vanaf een uur of acht is er een ontbijt…om de dag een gekookt of een gebakken ei. Aan het brood zit weinig smaak…het is flauw….dus met de dag zal onze behoefte aan zout groeien! Neem extra koffie en kaas mee….De ochtendronde is na het middaguur afgelopen….daarna volgen lunch en siësta…a fiësta! Even liggen….een boekje lezen of internetten! Na vieren koelt de temperatuur wat af en kan eventueel het lesgeven beginnen. Mijzelf heb ik voorgenomen om ook langs enkele scholen langs te gaan. Het guesthouse uit, op de hoek aan de rechterkant, staat een schooltje met blauwe muren….ben zo benieuwd!
Onze cook informeert wat wij graag zouden willen eten voor lunch en diner….Aan een gebraden kippetje begint zij niet, aangezien zij de kip de nek om moet draaien en het arme dier zijn veren moet plukken. Parelhoen schijnt zij wel te bereiden. Op de markt is ook geitenvlees verkrijgbaar, echter daar schijn je je tanden en gewrichten op te breken …zo taai! Zo te horen, is het bier daar overheerlijk!....gelardeerd met wat nootjes en een blokje kaas uit Nederland…Ik zie ons al zitten aan het eind van de dag….recapitulerend…om vervolgens vroeg inde lakenzak te kruipen…onder de klamboe….met een goed boek of een welklinkende noot (ben zo blij met mijn iPod!)….Slaap lekker!

De avond vloog om….pa & ma weer bij hun thuis afgezet en de tandheelkundige voorraad van Wim Leenstra ingeladen, samen met de vermaakte broeken en mijn waanzinnig herstelde T-shirt (en dat voor diep pijs!)….Morgen een laatste bezoekje aan Bever sport….Alles gaat hoe dan ook mee!

Over twee weken is het zover!....Joehoe!

Kus, Setje….
(PS...Hilariteiten in de praktijk...fluorescerende armbanden en hoofddoek...mijn nieuwe look!)




zondag 18 oktober 2009

Een dag later....




Senna kijkt verveeld toe...alle aandacht gaat naar de kofferinhoud....Het is wel even schrikken als je de hele plastic zak leegkiept in een trolley en tot de ontdekking komt hoeveel ruimte het in beslag neemt....Ook de prijskaartjes van Bever geëlimineerd....Al met al een mooi plaatje.
Vervolgens de kledingkast ingedoken op zoek naar 'oud goed' om op lokatie verder af te dragen...Ik geloof dat ik een heel eind kom...Kom ik ook eindelijk eens af van mijn 'Ergon sponsor' tennishanddoeken van ruim twintig jaar oud?! Geloof het of niet, ik heb er nog steeds moeite mee om daar afstand van te doen (wit is zóóó besmettelijk!). De hoofdkoffer weer wat meer gevuld en ik heb mij eveneens kwaad gemaakt op twee manden strijkgoed....pfff...nog meer items die mee kunnen! Stukje bij beetje weer wat opgeschoten....Morgen een nieuwe dag en een nieuwe werkweek van start! On the go!!
Xx Set

zaterdag 17 oktober 2009

Snoertjes & kabeltjes


Op Schema....gelukkig!



De herfst heeft inmiddels zijn intrede gedaan…zo ook de herfstblaadjes in de woonkamer.
Beslist geen tijd om de stofzuiger er doorheen te halen…morgen weer een dag hoor!


Wel heb ik vandaag in het zonnetje mijn auto een fikse beurt gegeven.
Ondertussen verorbert Senna de ganse dag peertjes en appeltjes alsof haar leven ervan afhangt…een overvloed aan druiven sieren de pergola.

Buiten wordt het kouder, wat mij deed besluiten om vanavond een andijviestamppot te fabriceren….van huismakelij wel te verstaan. Gelukkig at er niemand mee…de stamppot was verworden tot een soeperige puree….al bleef de smaak overeind…de calorieën kleven op mijn dijen!

De klok tikt steeds sneller rond…Struikelend over de pepernoten….De kerstman vergaart al zijn crew rendieren….en wat doen wij? Plannen, organiseren, inkopen doen en vooral afstrepen! Mijn yellow marker draait overuren…. Nog maar drie weken te gaan…onvoorstelbaar!….de avontuurlijke kriebels worden met de dag intens voelbaarder….Vorige week ruim twee kilo ingekocht bij de Etos. Vandaag een groot bezoek aan ‘Bever Zwerfsport’ in Almere….gevaarlijk zwerven tussen al dit spannende en avontuurlijke goed.
Score: drie kilo…..Euri? Groot geheim! …Als een kind in een snoepwinkel, laten we maar zeggen…echter ik heb mij goed gedragen onder het motto ‘Nuttig, Nodig en Aangenaam’…allemaal nuttig en nodig haha! En dan wordt het vanzelf aangenaam. Toch nog enige twijfel over de vraag: Neem ik nog muziek mee? Wordt het toch die iPod?

Onze paspoorten zijn (tegen de nadrukkelijke bestelling in) allebei op het adres in Wageningen bezorgd…enigszins bizar….gelukkig reizen we samen!
In de praktijk is het druk….het merendeel van de ‘lopende’ patiënten probeer ik keurig af te ronden voor ons vertrek. Uitvoerige behandelingen hevel ik al over naar het nieuwe jaar….Na onze thuiskomst zal er de laatste drie weken nog flink geboord moeten worden om 2009 te kunnen afronden en om een Ghanees getinte kerstbrief op te stellen.

Tegen de afspraak in, heb ik in etappes al mijn reisattributen van zolder gehaald….twee trolleys, een rugzak en één koffer. Alles ligt op het logeerbed uitgestald om te kunnen vullen, maar vooral om gaandeweg te kunnen passen en meten. Ook heb ik allerlei snoertjes en kabeltjes verzameld….geheugenkaarten…diverse batterijen, opladers en een zonnekap. Nu ik weet dat ik 2x23 kilo aan ruimbagage mag meenemen, zal ik het benutten ook! Dat heb ik nog nooit meegemaakt! Morgen duik ik mijn kledingkast in op zoek naar mijn ultieme tropen outfits.
Ook moet ik komende week nog wat recepten uitschrijven, evenals het op zoek gaan naar kadootjes en snuisterijen voor de lokale bevolking. Aanstaande donderdag met zijn drieën naar Harm Jan voor aanvullende info…tips & tricks….ben benieuwd!

Blij ben ik met alle enthousiaste reacties….Leuk dat er zo met ons wordt meegeleefd! Van harte hoop ik jullie allemaal mee te kunnen nemen op ons avontuur…De laptop ligt gereed! Zo ook mijn camera….al moeten de Photo skills nog enigszins op creatief niveau belanden! Komt goed...oefening baart kunst!

Kus....

Set

zondag 11 oktober 2009

ART!!!


Help! Mijn nieuwe bril is een Kameleon! In de veronderstelling dat het raamwerk donkerbruin was en de binnenkant van de poten groen, blijkt hij bij klaar en zonnig daglicht groen te zijn…..een wispelturig brilletje, echter ik ben er blij mee…bovendien zit hij stevig en stabiel op het hoofd!

Een nieuw boekje aangeschaft…op aanraden van pa…’Ervaar Ghana’, vrolijk, veilig & veelzijdig Afrika’…een belevenis op voorhand. Leuk om in te bladeren en om je te vullen / voeden met nog meer informatie.

Advies aan vrouwen: Draag (lange) oorbellen. Zonder oorbellen is een vrouw geen echte vrouw. Wat mij maakt tot op en top vrouw, dubbel vrouw, met twee ‘knopjes’in elk oor.

Zit met je benen naast elkaar…over elkaar is onbeleefd…In feite doe ik dan niets anders dan onbeleefd zijn…Groeten is extreem belangrijk. Neem er de tijd voor…het Ghanees handenschudden; niet recht vooruit, maar van opzij insteken…Nooit ter zake komen…Laat je bellen! Leer praten met drum; djembé in plaats van sms…Ervaar je toekomst; waarzeggers en helderzienden spelen in Ghana een belangrijke rol. Kijk de chief niet langdurig in de ogen…Houd respectvolle afstand…gedraag je beleefd…etcetera…The do’s and don’ts…grotendeels spreekt het voor zich. Het is leuk om te lezen…een paar bladzijden voor het slapen gaan…Nu, kan ik scherp lezen! Er gaat een wereld voor mij open….

In Bawku worden ze steeds meer wakker…sommige dingen lossen zich vanzelf op. Een briefje van John Abugri, the General Manager…He is anxious to meet us and says: Daag!
Het wordt toegestaan dat ik patiënten zie en eveneens meldt hij zichzelf ook aan als patiënt.

Naar het verluiden van de berichten, hebben Winpini en Azara het trekken van tanden en kiezen al aardig onder de knie…nu nog de kunsten om ook wortelresten te verwijderen.
Wellicht zal ik daar dingen zien die we in Nederland niet meer kennen….de uitbreiding van ontstekingen afkomstig van gebitselementen door de huid, de zo geheten fistelvorming buiten de huid….(een groot aantal patiënten loopt rond met forse gaten hetgeen leidt tot forse abcessen en chronische pijn).
Zolang er geen tandarts continu aanwezig is, is pijnbestrijding in de eenvoudigste vorm de enige weg, te weten extracties en tandsteen verwijderen. Roterend instrumentarium, zoals de boor, wordt nog niet aan beide verpleegkundigen toevertrouwd. Het schoonkrabben van tandbederf wordt met de hand gedaan. De randen van de caviteiten moeten goed schoon worden gemaakt, waarbij gelet moet worden op goed afsteunen op de buurelementen…oefenen, oefenen, oefenen…herhalen, herhalen, herhalen.
Als het goed is, tref ik aldaar geëxtraheerde elementen in een chloorbakje aan. Het is mogelijk om op de gipsafdeling een oefenrijtje te maken van getrokken elementen waarop ze kunnen blijven oefenen in het afsteken van glazuurranden. In het centrum kan de cariës achterblijven en het gat kan uiteindelijk gedicht worden met een glasionomeercement. Het principe volgens ART – Atraumatic Restorative Treatment…echter zover zijn ze nog niet. De handleiding ART is overigens door Jan Hagedoorn al in 2004 achtergelaten.

Wim heeft een soort van protocol opgezet aangaande de stand van zaken en de voortgang met betrekking tot de dental workers in Bawku. Er wordt gezocht naar eventuele teamuitbreiding of opvolging. Dit met het oog op het naderende pension van Winpini.

Ze moeten leren om verder te kijken dan naar de klacht alleen. Zijn binnenkort andere pijnklachten te verwachten? Er is een handleiding ten aanzien van het verdoven, het extraheren (in noodsituaties kan je flamberen! Koken in de rimboe), gebitsreiniging met ultrasoon en handinstrumenten en niet te vergeten infectiepreventie!

Bij de kennisoverdracht speelt de ‘WAAROM’ vraag een belangrijke rol…Trainen, trainen en nog eens trainen…..eenduidig, eenvoudig en eensluidend!

Er werd mij gevraagd nog een druppelflesje te scoren bij de apotheek…voor het slijpen van instrumentarium is één druppeltje per keer voldoende…ook zij moeten dit leren. Eveneens het verzoek om de huidige voorraad op te nemen. Ook gaan twee dozen handschoenen maat ‘small’ mee voor Azara. Wim is nog steeds op zoek naar een dental depot in Ghana. Nu hij in het bezit is van het adres van de Ghana Dental Association gaat het misschien wat makkelijker.

Mijn trolley reeds van zolder gehaald en gevuld met wat attributen, waaronder ook een ondermolaar tang, overgebleven uit mijn praktijk in Capelle aan den IJssel. Een mooie gedachte om hen daar blij mee te maken…waardevol dat het zijn toepassing daar kan vinden…de enige roeping van een extractietang…Get me out!

Liefs

Set

donderdag 8 oktober 2009

Handleiding Blog Respons

Voor de Digi-beten onder ons, hier de instructies hoe te reageren op mijn weblog.
Zo kunnen jullie ook ons verblijden met een berichtje onderweg! Het wel en wee van zowel het thuisfront als van de padvinders…het drijft ons en het houdt ons overeind!

Onder elk bericht staat ‘reactie’…daar op klikken met je muis..Er wordt gevraagd om een profiel te selecteren. Het gemakkelijkste is om voor naam/URL te kiezen..alleen je naam invullen is voldoende…tekstje maken…op voorbeeld klikken. Onder het berichtje staat een verificatiecode…dat intoetsen en versturen….et voilà!
Je kunt ook een apart privé berichtje sturen via het envelopje…je eigen email invullen en dan mijn email-adres
e.a.bouw@planet.nl (This is your friend in Ghana!)…en dan komt het binnen via mijn e-mailaccount…

Met regelmaat probeer ik verslag te doen als ook te reageren op jullie berichtjes…

Liefs

Set

Four Weeks to go!

Weer de hoogste tijd voor een stukje Blog! Nog vier weken voor ons vertrek…Het schiet nu echt op. Zo ook alle voorbereidingen.
Na wat noodzakelijke downloads en enig gepuzzel (het lijkt de AH reclame wel), heb ik afgelopen week mijn paspoort opgestuurd om de verplichte visa aan te vragen.
Hopelijk laten ze ons het land binnen…
Ook heeft Andrea zich uit mogen leven op mijn haardos, echter het bleef bij een knipbeurt. De trafficlights wonnen het zaterdag van de highlights. Anderhalf uur heb ik erover gedaan om in Amsterdam te geraken…een misleidende TomTom was onder meer de spelbreker.

De oogmeting heeft zich inmiddels ook voltrokken. Of deze betrouwbaar is, moeten we nog maar afwachten…hevige schommelingen aangaande een scherpe blik. Ik hoop van harte dat ik met mijn nieuwe bril nu wel fraaie beelden op mijn netvlies ontvang en dat ook de kleine lettertjes mij duidelijk onder ogen zullen komen. Het leek mij handig en superhygiënisch om ook daglenzen aan te schaffen. Dertig paar in een zoutoplossing. Geen water of vloeistof nodig….easy!
Vandaag ben ik aan het proefdraaien…ze zijn niet alleen heel erg groot en soft, maar ook jeukend droog. Wat mij heel veel doet knipperen…Doe mij maar de vertrouwde Hard Ones. Ach, het zal wel wennen.

Een bezoek aan de apotheek voor het arsenaal aan malariapillen maakte mijn portemonnee zo’n 95 euro lichter. Naast de factuur voor de vaccinaties, wordt natuurlijk ook deze bon met de opdracht ‘Return to me’ naar de Agis doorgeschoven.

Buiten de woensdag kindermiddag, was het gisteren werkelijk een helse werkdag. In Ghana kennen ze vast niet zulke mondig zeurende en veeleisende patiënten…ppfff.
De knopen in mijn schouders bestempel ik inmiddels als zijnde krachtig getrainde schouderspieren. Je raakt eraan gewend. Na vier vlugge sealants in Gijs zijn dappere kindermondje onder mijn frequent gebiedende ‘Open…nog wijder open!’, nog even
mams in de stoel voor een controle. Naar zeggen hebben moeders altijd gelijk.
Het tandartsbezoek was inderdaad alweer twee jaar geleden, waarop zij gekscherend eraan toevoegde: ‘Dochter verwaarloost moeder’…De schade viel gelukkig mee. Binnenkort nog een ‘oplap en herstelbeurt’ zodat zij nog een lange tijd knap kan blijven lachen.

De regen nodigde achteraf beslist uit voor een glaasje wijn en een warme hap. Het was alweer een tijdje geleden dat ik zo uitgebreid en smaakvol had gekookt. Gelukkig kijk ik regelmatig naar ‘Wie is de chef’ en ‘Over de kook’ waardoor we, op tijd en het varkenshaasje niet doorgeslagen, aan tafel konden. Inmiddels was ook pa vanuit Amersfoort aangeschoven en deden vermakelijke ziekenhuisverhalen de ronde. Met de bordjes leeg en het buikje rond, moesten nog een tweetal afritsbare broeken afgespeld worden (één Jut & Jul broek, want pa heeft dezelfde!). Voor de nauwkeurigheid daartoe ook mijn reisschoeisel (snakeproof) aan de voeten. De broek zat mij zo ongeveer onder de oksels…Laat ‘m liever wat zakken hoor, ma! Tevens mijn verzoek aan Wil, de naai & knipschaar, om het gat in mijn favoriete shirt eveneens te dichten. Please!
De kaart van Ghana werd nog even bestudeerd met eveneens de mededeling dat collega Leenstra enkele tandheelkunde attributen aan het adres van mijn ouders had afgeleverd.
Naalden en verdovende middelen, slijpsteenolie en handschoenen maat small voor Azara.
Na nog wat andere vergaderpunten en met de vuile borden en pannen nog op het aanrecht, sloten wij deze gezellige avond af.

Keep in touch!
Set