De communicatie met Ghana verloopt traag. Op de valreep moest het artsendiploma van pa nog in het engels vertaald worden…opereren onder eigen verantwoordelijkheid, laten we maar zeggen. Onze aankomsttijden zijn bekend zodat een driver gereed zal staan ‘to pick us up.’ Een misunderstanding van Isaac Baba…De vraag van de kliniek aan Evelyn (mijn moeder) om verdoving mee te nemen…’They don’t have any’. Komt voor elkaar!
Via internet heeft pa toch nog wat eendenbekken besteld. Specula’s welke de ‘wasmachine’ in kunnen, leken hem toch een beter / veiliger / schoner idee dan de plastic disposables die slecht schoon te maken zijn. Kleine moeite, gewoon doen! Zo ook de extractietang en de instrumenten voor gebitsreiniging die ik meeneem. Bij ons in overvloed en daar zo gewenst.
Theo Ferguson (tandarts) zal ons ook voor een week vergezellen. Hij reist af naar Bawku om de bouw in ogenschouw te nemen. Tevens is hij van plan om langs de outposts te gaan om te bezien wat op tandheelkundig vlak nodig is. Uiteraard ga ik graag met hem mee!
Deze week ontving ik over de post nog een doos gevuld met anesthesie en naalden van Wouter, mijn collega & vriend. Een bijdrage ter bevordering van het comfort van mijn patiënten daar. Ontzettend bedankt! In de praktijk reageren de mensen ook enthousiast. De Oohhs & aahhs worden geslaakt. Een beduidend minder hard gekerm als men hoort over de omstandigheden aldaar.
Ben Scholten van mijn Rotaryclub leverde bij mij thuis nog een lading schoolspullen af. Het gaat beslist allemaal mee, ook al moet de voorgenomen hoeveelheid leesvoer hun plaats in de koffer daarvoor afstaan.
Mijn assistente Wendy verblijdde mij ook met een verrassing. Het eerste wat ik deed, bij het zien van Bonito op mijn toetsenbord, was een lachende ‘Hi’ uitbrengen. Ontzettend lief dat zij zo meeleeft. Een knuffelaap met strohoed, een lief kaartje en wat snoeperijen en genot voor onderweg. Het zijn de kleine dingen die het doen.
De gezonde spanning stijgt…prikkelingen alom bij ons naderende vertrek!
Via internet heeft pa toch nog wat eendenbekken besteld. Specula’s welke de ‘wasmachine’ in kunnen, leken hem toch een beter / veiliger / schoner idee dan de plastic disposables die slecht schoon te maken zijn. Kleine moeite, gewoon doen! Zo ook de extractietang en de instrumenten voor gebitsreiniging die ik meeneem. Bij ons in overvloed en daar zo gewenst.
Theo Ferguson (tandarts) zal ons ook voor een week vergezellen. Hij reist af naar Bawku om de bouw in ogenschouw te nemen. Tevens is hij van plan om langs de outposts te gaan om te bezien wat op tandheelkundig vlak nodig is. Uiteraard ga ik graag met hem mee!
Deze week ontving ik over de post nog een doos gevuld met anesthesie en naalden van Wouter, mijn collega & vriend. Een bijdrage ter bevordering van het comfort van mijn patiënten daar. Ontzettend bedankt! In de praktijk reageren de mensen ook enthousiast. De Oohhs & aahhs worden geslaakt. Een beduidend minder hard gekerm als men hoort over de omstandigheden aldaar.
Ben Scholten van mijn Rotaryclub leverde bij mij thuis nog een lading schoolspullen af. Het gaat beslist allemaal mee, ook al moet de voorgenomen hoeveelheid leesvoer hun plaats in de koffer daarvoor afstaan.
Mijn assistente Wendy verblijdde mij ook met een verrassing. Het eerste wat ik deed, bij het zien van Bonito op mijn toetsenbord, was een lachende ‘Hi’ uitbrengen. Ontzettend lief dat zij zo meeleeft. Een knuffelaap met strohoed, een lief kaartje en wat snoeperijen en genot voor onderweg. Het zijn de kleine dingen die het doen.
De gezonde spanning stijgt…prikkelingen alom bij ons naderende vertrek!
Kus,
Set
Geen opmerkingen:
Een reactie posten