zondag 27 september 2009

Serious!


Dit weekend wederom een prachtige nazomer in Nederland. In een rustig tempo pendel ik voortdurend tussen het landelijke groen van mijn tuin en mijn tomatenrode schrijfatelier.

Na de zondagochtendroute met hier en daar een duik en wat kwieke zwemslagen van Senna, baan ik mij nu al scrollend een weg door de reeds vergaarde informatie…de ogen op steeltjes…Dat ik daarbij van de hak op de tak springen, valt niet aan te ontkomen.

Het valt niet mee om in korte tijd alles te comprimeren tot hapklare of wel leesklare brokken. Om niet te vervallen in ellenlange lappen stof, heb ik besloten om het één en ander op te splitsen. Al met al is het weer een heel verhaal geworden voor vandaag….ppfff.

Terwijl ik mij surfend op de website van de Visumdienst begaf, zag ik het weerbericht van Ghana. Onmiddellijk heb ik deze Freemeteo toegevoegd aan mijn Favorieten.

Bawku weather today: 30˚C …Clear…Humidity 66%

Meer over Ghana…
Ghana ligt iets ten noorden van de evenaar en heeft een tropisch klimaat. Aan de zuidoostkust (alwaar Accra) is het warm en relatief droog. In het zuidwesten is het vochtig. In het noorden, waar wij zullen zitten, is het zowel heet als droog.

De Upper East Region is de meest noordoostelijke regio van Ghana. Dit is het achterland van Ghana. De hoofdstad is Bolgatanga waar ik mogelijk met enkele collega’s kennis zal gaan maken. Accra, de hoofdstad van Ghana, ligt bijna 1.000 kilometer hier vandaan. Aanvankelijk zouden wij via Accra reizen, echter vanwege de afstand en de slecht begaanbare wegen werd dit ons afgeraden. Via deze weg zou de reis zeker drie à vier dagen in beslag nemen en ook nog eens lichamelijk het nodige van ons vergen. Beter goed uitgerust op reis en mathematisch omgaan met onze energie capaciteit.

De bevolking is sterk op zichzelf aangewezen. In deze regio is Bawku een bruisend centrum. De Upper East Regio is onderverdeeld in een achttal districten. Nog steeds ben ik benieuwd hoe het nu uitgesproken dient te worden. Volgens mij is het gewoon ‘Bouwkoe’ (De koeien blijven stalken)… of ‘Bahkoe’…Het antwoord zal spoedig volgen..
De stad ligt bij het drielandenpunt Ghana, Burkina Faso en Togo en is daarom een knooppunt van handel. De omgeving is bar: het is vlak, stoffig en heet savanneland. Toch wonen er meer dan twee miljoen mensen in dit gebied. De meesten wonen in kleine dorpen. Ze verbouwen hun groente en houden een paar koeien en geiten. Wat ze zelf niet nodig hebben proberen ze op de markt te verkopen. Door het klimaat is er maar één groeiperiode voor de landbouw, te weten van mei tot oktober.

Zoals ik al zei, heeft Ghana een tropisch klimaat met gemiddelde temperaturen tussen de 25 en 35 graden Celsius. Er zijn twee regenseizoenen, van maart tot juli en van september tot oktober. Van het zuiden naar het noorden toe wordt de regenval steeds minder. De gemiddelde jaarlijkse neerslag in deze periode ligt tussen de 800 en 1100 mm.

Ghana behoort tot de 25 armste landen van de wereld (28,5% van de bevolking leeft onder de armoedegrens) en heeft na een periode van economische groei (5,2%) weer een krimpende economie mede als gevolg van de dalende grondstofprijzen. Dit ondanks de steun van de Wereldbank en het IMF (Internationaal Monetair Fonds). Het noorden is het armste gedeelte. De groepen van het Ghana Platform zijn allemaal actief in dit gedeelte van Ghana.

Tussen 1973 en 1983 heerste een rampzalige economie ten gevolge van verschillende factoren, zoals de aanhoudende droogte, maar ook vanwege corruptie, wanbeleid en machtswisselingen. Ook speelde de gedwongen repatriëring van een miljoen Ghanezen uit Nigeria in 1983 een rol. In datzelfde jaar werd een Economic Recovery Program gestart.
De situatie is sindsdien verbeterd, echter de grote afhankelijkheid van het exporteren van cacao blijft een probleem, nu ongeveer 35%. Een ander probleem is de instabiliteit van de omringende landen (Ivoorkust, Liberia en Sierra Leone) wat buitenlandse investeerders afschrikt.

Nederland is een belangrijk donorland. Naast cacao als belangrijkste export product worden ook goud, diamant, hout, aluminium, bauxiet, koffie, vis (tonijn) en textiel geëxporteerd. Echter het grootste arbeidspotentieel zit in de landbouw. Andere natuurlijke hulpbronnen zijn mangaan, rubber, palmolie en waterkracht.
Noord Ghana heeft een aantal ontwikkelingsproblemen. Deze problemen zijn niet alleen verwant aan elkaar, maar versterken elkaar vaak nog. Het gebied is grotendeels landbouwgebied. Meer dan 90% van de bevolking werkt in de landbouw of is er van afhankelijk. Omdat de grond over het algemeen schraal is en er weinig regen valt, is er voor de meeste huishoudens jaarlijks een voedseltekort. De meest kritieke tijd is van maart tot juni, aan het einde van het droge seizoen. Er is weinig water beschikbaar omdat het grondwaterpeil erg laag is en oppervlaktewater meestal niet in de buurt is. Opvangen en opslaan van regenwater is moeilijk vanwege gebrek aan middelen maar ook door erosie. Houtkap, grazend vee en branden zijn de belangrijkste veroorzakers van erosie. Zware buien en de Harmattan (een sterke wind in de Sahara) brengen de bodem sterk in beweging, zodat soms slechts kale rotsen achterblijven.
De traditionele man vrouw verhoudingen zijn in het nadeel van de vrouwen. Ondanks het feit dat de vrouwen het grootste aandeel leveren in arbeid (65% van het werk op het land, 90% van de verwerking van de producten, 70% van het verkoopwerk) en het feit dat ze verantwoordelijk zijn voor het huishouden en de opvoeding van de kinderen hebben zij traditioneel geen eigendomsrechten voor roerende en onroerende goederen.
Aangezien de meeste mensen onder de armoedegrens leven, kunnen zij de kosten van de medische zorg niet betalen. Hierdoor komen patiënten vaak te laat of verdwijnen stiekem weer als hun gezondheid lijkt te zijn verbeterd.
Het salaris van een gemiddelde werknemer in Bawku Hospital bedraagt per maand ongeveer 10 Euro. Daarvan kan een gezin niet rondkomen, hetgeen betekent dat iedereen tracht bij te verdienen. Dit houdt in dat de betrokkenheid bij het eigen bedrijfje vaak groter is dan bij het ziekenhuis.
Het basisonderwijs is gratis en de faciliteiten zijn beschikbaar in bijna alle gemeenschappen. Driekwart van de kinderen gaat naar school, echter veel leerlingen haken vroegtijdig af omdat zij thuis moeten meehelpen voor extra inkomen. Of wel kunnen ze niet naar school gezien het feit dat de ouders geen geld hebben voor het verplichte schooluniform, lesboeken, schriften of pennen.
De meerderheid van de mensen wonen in hutten gebouwd van modder en met een dak van stro of zink. De belangrijkste kenmerken van de overwegend traditionele architectuur zijn ronde hutten met platte daken en kleine ramen met slechte ventilatie.
Van de totale bevolking is ongeveer 43% Christen, 12% Moslim en ongeveer 38% heeft een animistische godsdienst.Er zijn vele etnische groepen in Ghana. Tot de belangrijkste behoren de Bimoba, Bissa, Buli, Gurensi, Kantosi, Kasem en de Kusaal. De officiële taal is Engels maar daarnaast bestaan vele verschillende inheemse talen. Al deze talen behoren tot de Niger-Congotalen. De grootste taalgroep is Akan. (Twi, Ashanti en Fante).

In de tweede helft van de vorige eeuw werkten veel Europeanen in het Bawku District, zowel in het ziekenhuis als in de Primary Health Care (primair noodzakelijke eerstelijnszorg in de dorpen). Een van de tropenartsen en verpleegkundigen, die vele jaren daar verbleef, was de Hilversumse oogarts Jan Oosterink. Hij was 8 jaar werkzaam in Bawku.
Na zijn vertrek is hij zich blijven inzetten voor het ziekenhuis en voor de gezondheidszorg in het hele district. Door zijn toedoen is er een goed draaiende oogkliniek en zijn diverse Health Centres in het district operationeel.

Bawku Hospital is het enige ziekenhuis in het District met 250 bedden. Medische zorg wordt verleend aan zo’n 400.000 patiënten (Onbekend is tegen welke tijdslijn dit is uitgezet).
De staf wordt vertegenwoordigd door 323 personen. Behalve de eigen bevolking, komen er ook patiënten uit Burkina Faso en Togo. Enkele afdelingen, zoals oogheelkunde en orthopedie, bezoeken zowel buitengebieden als buurlanden, om de mensen daar ter plekke te helpen. Het ziekenhuis is in 1953 door de overheid gebouwd en is in 1956 overgedragen aan de Presbyterian Church of Ghana. Naast dit ziekenhuis zijn er in dit district nog een zestal gezondheidscentra welke bemand worden door één medical assistant.

Later deze week een aflevering over BH…Bawku Hospital! De gezondheidsituatie…chirurgie, gynaecologie & tandheelkunde.

Fijne avond!

Liefs
Set

donderdag 24 september 2009

Homework!!

Tot grote blijdschap van zowel mijn moeder als van mijzelf, komt ook mijn vader geleidelijk in beweging…meedansend op het golvende ritme van de voorbereidingen. In het engels klinkt het veel mooier…dancing on the waves…on the rythm... So let’s dance!
Pa en ik zijn vaak (te) relaxed van ‘het komt wel’, terwijl mijn moeder al ruim van te voren haar koffer op het logeerbed stalt en de stapeltjes kleding afvinkt in haar notitieboekje. Ook voor deze reis zijn een tweetal blocnotes aangeschaft om enige invulling aan te geven…en wel met precisie!

Mijn moeder vond het een vereiste om goede slippers aan te schaffen. Het is geenszins de bedoeling dat pa blootsvoets (Ik zou zeggen ‘blootvoets’ echter de spellingscontrole corrigeert met roodgolvende streken) het terrein bewandelt of de voeten op een enigszins ‘schimpie’ tapijt buiten het bed zet. Nog maar gezwegen over de douchetaferelen. Eén van de vorige collega’s liep eerder voetschimmel op! Slippers en dus geen de Jezus-sandalen…ze moeten vooral gemakkelijk aan te schieten zijn…anders schiet Evelyn uit haar slof! Gelukkig is de aankoop geslaagd…allesbehalve vlot en eenvoudig…de ‘Bouw-en’ leven figuurlijk gesproken op grote en smalle voet…

Enthousiast ben ik over alle reacties en over het feit dat Evelyn de moeite doet om de thuiscomputer weer op haar beurt te beheren…en waar zij ook zeker in slaagt. Het huiswerk wordt serieus genomen. Fanatiek zal zij al onze berichten binnenhalen. Eventueel met Thamar als weblog-helpdesk standby...
Van harte hoop ik dat cyberspace in de lucht zal blijven als wij in het Ghanese vertoeven en dat wij wederzijds van elkaar zullen vernemen….Miss You!

Creativiteit of wel creatief schrijven, is als een bezoek aan de sportschool. Je moet blijven trainen, anders geraak je uit conditie…zo moest ik er vandaag ook weer even in komen…toch pik je de draad zo weer op…als je maar een beginnetje hebt…de stroom van woorden weer op gang! Zie het dan maar weer eens uit te schakelen. Wederom tijd tekort, al heb ik van mijn vrije donderdag genoten.

In de tussentijd worden alle huishoudelijke klussen uitgesteld…de stofzuiger staat werkeloos onder de trap…wat mij betreft krijgt hij nog wat extra vrije dagen. Wasmanden staan verdekt opgesteld en de strijkplank opgeklapt in de hoek. Ook de boodschappen moeten nog gedaan worden. Nog net niet geneigd om over te stappen naar kant en klare thuismaaltijden. Geen dwangmatige trekjes aanwezig om mij tot dit soort acties te laten dwingen. Maar ja, eens wordt het tijd voor een warme hap. Van rechtop zitten, ‘kaarsrecht’ achter het toetsenbord, word je koudlijvig…de ijspegels hangen nog net niet aan mijn neus. Dus…op naar AH voor de inwendige mens om daarna de vaten te dilateren met een rood wijntje…en misschien het aansteken van de open haard. De fleece trui hangt bij mij al klaar!

Vandaag had ik besloten om eens met de boodschappenkar langs het schap instant sauzen te wandelen. Eigenlijk ben ik daar geen fan van. Maar we moeten tenslotte wat…na de ééntonigheid van doorgebakken kip en rijst zullen de smaakpapillen erom staan te springen.
Met twee pakjes in de hand overschreed ik al de kookregels…Toevoegen aan de kip tandoori: crème fraiche en oosterse wokgroenten. Een ander zakje behelste een kerriesaus, ook met sierende aanvullende ingrediënten. Na deze sensaties zullen we toch echt moeten afbouwen naar poedersaus aangelengd met water…En oh, wat zullen we het dagelijkse glaasje wijn missen!....In de koelkast sinas & bier….

Na de supermarkt op naar de juwelier, de dierenarts en de pasfotograaf. Het horlogebandje van mijn favoriete klokje stond op afscheuren en instorten. Gezien mijn gehechtheid aan dit stoere item kan ik deze geen seconde missen en wil het absoluut niet verliezen….Bandje niet op voorraad….grmfff…moet ik weeeeerrrr terug!

Niet alleen huis-inhoudelijk staan diverse alledaagse bezigheden stil, echter ook de handelingen buitenshuis. De vijver staat groen te koken waardoor de vissen al weken blind zwemmen. De filter is al een tijdje aan een opfrisbeurt toe. Het zal moeten wachten. Sorry! Dit weekend zal het weer ook nog aardig zijn. De regenlaarzen staan altijd gereed voor deze grote afspuitbeurt. Daarna zal ik met een heldere kijk in het water al mijn goudwindes kunnen tellen die ditmaal niet ten prooi zijn gevallen aan de vijandelijke neighbours…de reigers!

Kids First…ook Senna vraagt om aandacht…de schreeuwende grillen van een puber. Al geruime tijd heeft ze huis -en tuinarrest, echter tot grote frustratie van het vrouwtje, lijken de reprimandes op geen enkele manier aan te slaan. Telkens weer weet zij zich te bevrijden uit het opgelegde gevangenschap van de aanwezige omheining….Het is nu bijna bedtijd voor haar…zachtjes snurkend ligt ze onder mijn bureau….nauwelijks durf ik mij te bewegen…

Morgen nog één dagje werken….en dan weer twee dagen vrij af! The continuing story…

Liefs Set

Het begint te leven!..En Hoe?!



Het aantal mappen groeit in een ramp tempo. Zo bestaat de leesmap ‘Ghana’ samen met de ‘map of Ghana’…de landkaart die ik mij nu, zonder te kijken, voor de geest kan halen. Een mapje ‘bagage, aankopen en uitrusting’ en niet te vergeten het A4’tje met alles wat nog gedaan moet worden. Mijn pokkie raakt steeds gevulder met allerlei taken en memo’s. Gekrabbel in mijn agenda. Papiertjes welke rondslingeren met ideeën en kreten voor mijn weblog. Een heerlijke drukte met af en toe een pauze voor het brein.

Gisteren afgesproken om afzonderlijk de visa te regelen. Samen aanvragen kan dan wel goedkoper zijn, echter mijn paspoort moet daarvoor wel eerst de weg naar Wageningen afleggen. Opsturen kan natuurlijk ook, maar het mogelijk zoek raken van mijn identiteit vind ik geen veilig idee….TNT post: This can Not be Trusted!
Vandaag mag ik weer op de foto. Eens kijken of ik weer zo’n misdadig gezicht kan opzetten. Zodra ik de plaatjes bijeen heb, zal ik de formulieren downloaden van de visumdienst. Eén adres in Ghana heb ik gevonden. Het adres van Dr. Koku Awoonor. Nu nog op zoek naar het adres van de lokatie in Burkina Faso wat ik al wel ergens heb zien staan. Handig zo’n fotografisch geheugen. Soms voel ik mij net Char.. en dan is het niet meer dan wat bungelende letters waar je je vinger op kunt leggen…maar ja, het is tenslotte wel ‘naar waar leidt de weg?’ wat je uiteindelijk op de plek van bestemming brengt...het volledige woord of aanwijzing.

Volgende week mag ik eindelijk naar Andrea, mijn trouwe kapster, voor een hoognodige knipbeurt en some nice highlights. Mijn haardos groeit altijd als kool. Vaak zeg ik dat het gewoon op een Pokon reclame lijkt. Andrea mag zich weer uitleven. Ik heb getracht het precies uit te mikken, echter ik kom net een week tekort. Dus misschien laat ik op lokatie wel vlechtjes draaien. Daar zijn ze erg goed in, heb ik gezien.
In de praktijk enige plagerijen en het beeld van Set met tropenhelm en muskietennet. Wordt het Expedition Robinson…Groeten uit de rimboe…Of toch deelname aan het programma ‘Grenzeloos Verliefd’? Ik laat mij vooral niet verleiden…haha! FOB: de Focus op Bawku.
In de contacten met Ghana, staat FOB overigens voor Friends of Bawku.

Aankomende zondag is er een ‘FOB’ bijeenkomst in Utrecht…de puntjes op de i om onze reis definitief vorm te geven en om alles door te spreken . Ook hebben we in oktober een avondje bij Harm Jan (voorzitter van de Stichting en tevens oud-collega van mijn vader) voor nog méér informatie en om hem natuurlijk nog het één en ander te kunnen vragen. Tenslotte is hij degene met de ervaring en de expertise. Mijn ouders hebben al op advies van Harm Jan geoefend om met zaklamp in het donker naar huis terug te lopen…oefening geslaagd.

Inmiddels zijn er diverse e-mailwisselingen geweest met Ghana omtrent de aankondigingen van onze komst in november. Aangezien wij als ‘nieuw’ zijnde in Afrika bestempeld worden en dat ook beslist zijn (het lijkt wel een ontgroening), wordt er zuinig en voorzichtig met ons om gesprongen. Zo te horen zullen we op warme wijze verwelkomd worden.
Buiten de doelstellingen van de uitzending met daarbij de invulling van de werkzaamheden ter plaatse, is men vooral ook bezig met het plannen en organiseren van dag –en weekendtrips. De gelegenheid om ook wat van de cultuur en de natuurlijke omgeving op te snuiven. Een paar dagen naar het Mole National Park. Dit misschien in combinatie met een bezoek aan Dr. Gandau in Tamale Teaching Hospital. Andere suggesties die genoemd worden, zijn een dagtrip naar Sirigu, Tonga of Paga (Ik moet het nog opzoeken op de kaart).
Het schijnt ook zo te zijn dat wij enkel in het Mole Game Reserve een duik in het water (schoon!) kunnen maken. Ik verheug mij op deze verkwikkende en verkoelende plons!
De bikini ligt al klaar…
Verder zullen we enkele ziekenhuizen bezoeken, zoals het Sandema en Bongo hospital. Recentelijk zijn deze voorzien van tandheelkundige behandelstoelen. Misschien valt er nog te adviseren in de opzet en aanpak van diensten. Een day-visit ‘to link up’ met Dr. Baffoe (gynaecoloog) en de eventuele ontmoeting met tandheelkundige collega’s in het Bolga hospital. Ook is het natuurlijk heel interessant om scholen te bezoeken om een indruk te krijgen van de gebitssituatie van kinderen (de toekomstige plannen omtrent een orthoproject)

Via de radio zullen de locals op de hoogte worden gebracht van onze komst. Mijn vader zal daar voornamelijk ‘prolapsen’ verrichten. De nadruk ligt vooral op chirurgie en niet zozeer op vruchtbaarheidsproblemen. Deze zijn in korte tijd moeilijk op te lossen. Er is gevraagd om alvast enkele operaties in te plannen voor die periode…’prolapses and big fibroïds’….het laatste klinkt ‘enormous’! Eveneens zullen enkele power point presentaties gegeven worden over interessante onderwerpen ter educatie voor nurses, medical students and trainee doctors. Kennisoverdracht is nooit weg!

Buiten het feit dat ik op de eerste plaats als compagnon traveller meega, zal ik zeker ook adviseren en helpen bij acute tandheelkundige situaties. Het protocol en de stand van zaken heb ik voor mij liggen. Daarover later meer…’Het traject tanden of kiezen’…

Tot snel!

Setje

zondag 20 september 2009

Iets luchtigs....


Ik kan het blijkbaar niet laten…mijn pc lijkt aanlokkelijker te zijn dan mijn bed.
‘Blijven kijken…’gleichswebende aufmerksamkeit’…blijven lezen…blijven schrijven.
Op de achtergrond klinkt Donizetti…’l’elisir d’ amore’…en dan nota bene kijkend naar bovenstaande titel…’iets luchtigs’…de muziek klinkt meer als zijnde melodramatisch. Het soneert overigens prachtig over mijn voor de helft in werking zijnde ‘Piep’…Philips boxjes! Waarom ik in godsnaam zoiets opzet? Vanwege mijn nieuwsgierigheid…Binnenkort voor het eerst met een goede vriendin naar de Stopera…nog nooit van mijn leven een opera aanschouwd…en voilà daar is dan de gelegenheid om het aan te grijpen en om het te ondervinden….het valt te waarderen of niet. Ik waardeer het! Het maakt mij blij!

Maar goed, ik had beloofd het luchtig te houden…Vanavond had ik het met mijn moeder over het meenemen van een lakenzak…een lakenzak? Ja! Een lakenzak…Vroeger had ik er één. De zachte flanellen stof voel ik nog om mij heen en ook de kleuren staan nog duidelijk op mijn netvlies…zacht blauw, zacht geel en crème…zo warm…Mijn eerste kampeerervaring in Frankrijk. ‘Oh, dat herinner ik mij ook nog’, antwoordt mijn moeder. ‘Ik heb deze vermaakt tot poetsdoeken!’…Uiteraard konden we erom lachen. Het wordt dan ook een nieuwe aanschaf lakenzak ofwel wordt de opdracht gegeven om twee oude lakens aan elkaar te naaien tot een nieuwe zak. De warme kleuren zullen helaas ontbreken…dan maar een flanellen pyama! Een suggestie van mijn moeder bestond uit het aan elkaar naaien van tweepersoons lakens voor het geval de slaper een woelig type is. Mijn reactie was dat dit ook niet handig zou zijn, aangezien desbetreffende slaper daardoor alleen maar in de knoop zou geraken en de hele morgen nodig zou hebben om zich te ontwikkelen. We zullen ons nog oriënteren….

Afgelopen week heb ik ook de vakantie geboekt voor Senna….Ditmaal wel drie weken Dierenhotel Gaus. Voorzichtig informeerde ik of wel meer baasjes hun huisdieren voor een langere periode onderbrachten….wegstopten. Dit voornamelijk vragend voor mijn eigen gemoedsrust. Ik kreeg een geruststellend antwoord. Zodra ze de kennel in gaan, zijn ze hun baasje al vergeten gezien de vele nieuwe indrukken. Nou, mooi is dat! En op het moment dat ze in bad stappen en de föhn op hun weelderige haardos wordt gezet, weten ze dat ze weer naar huis gaan. Senna weet het nu nog niet, echter de reservering is gemaakt…om de dag activity games en een dagje schoonheidssalon voor de nagelknipper en de extra krul in het haar. Bij thuiskomst zal ze heerlijk ruiken naar het label Gaus odeur. Daar moet ik altijd kortstondig van genieten aangezien één duik in de Almere-Hout plomp deze frisse geur in één klap teniet doet. We zullen ons beiden vermaken!

Een volgende item…de aanschaf van een nieuwe bril, mocht ik mijn contactlenzen verliezen. Heus, ik heb een bril, maar ik kan hem niet dragen. Afgezien van het feit dat ik het afschuwelijk vind…een bril…Als ik deze op zet, zie ik nog minder dan zonder bril. Tien jaar oud, maar ik kan er niet mee lezen of televisie mee kijken. Na het uitdoen van mijn plastieken (het enige plastic of nep in mij) neem ik, voor de zekerheid, het glaswerk altijd mee naar mijn nachtkastje…slechts uit voorzorg. Mocht ik onverwacht ’s nachts uit bed gebeld worden, dan zet ik ‘m nog niet op om de nummerweergave te kunnen lezen. ‘Anoniem’ wordt prima geregistreerd door mijn pure pupillen. Of het gewenst is, is een tweede. Nog even over de details van mijn huidige bril uit het jaar 2000…hoewel weinig gedragen, zijn de glazen op pupillaire hoogte compleet dof en bekrast. Vreemd! Luister komende donderdag goed naar de verkeersinformatie,,,Ik moet mij dan verplicht met deze bril op de weg begeven voor een betrouwbare oogmeting. Ik zal voorzichtig zijn, echter ik hoop niet het nieuws te halen.

En dan het laatste onderwerp van vanavond….extracties! Ik moet jullie bekennen dat ik afgelopen vrijdag even geoefend heb op één van mijn eigen patiënten. Eigenlijk was het een patiënt van mijn collega. Normaal gesproken sturen we gecompliceerde extracties door naar de kaakchirurg. Maar op dat moment kreeg ik een ingeving: Bouwtje, als daar ter plekke een element tijdens extractie fractureert, wordt er van jou verwacht dat jij de wortelresten verwijdert. Dus na een kortstondige blik op deze kies, stroopte ik de mouwen op. Bij mijn assistenten sta ik bekend als een vastbijter…als ik beet heb, laat ik niet meer los….wat ook het enige en het beste is om te doen….desnoods kruip ik op de patiënt…en als ik me even flink kwaad maak, dan lukt het me uiteindelijk ook, al is het met enig inwendig gevloek (één keer heb ik ‘vuile rotkies’ tot grote hilariteit en in het bijzijn van de patiënt uitgeroepen)….Ook die vrijdag voelde ik mij net een kamikaze tandarts die als een woesteling te keer ging….met zweet op de bovenlip. Na afloop was de dankbaarheid van deze man…mijnheer De Haas…beter gezegd “Angsthaas”…groter dan de geleverde inspanningen…en daar gaat het tenslotte om. Voor de zekerheid heb ik het handboek extracties nog even gedownload in het engels….We zullen het beslist nodig hebben, al is het voor de kennisoverdracht. Misschien kan ik Azara en Winpinni ook nog de kunsten leren van het hechten waarbij we zullen oefenen op plastic handschoenen of op ‘verse’kipfilet…Jullie horen het van me!

Hoogste tijd om onder de wol te kruipen voor de dag van morgen….

Liefs Set…x…



Ghana in vogelvlucht...



Wat valt er over Ghana te vertellen? Wat is boeiend en interessant om eruit te pikken? Om vervolgens voor te schotelen zonder daarbij in slaap te vallen. Laat staan te verdrinken in de veelheid aan informatie.

Om een indruk te geven hoe mijn bureau vandaag de dag eruit ziet, kan ik zeggen dat de stapels papier, in allerlei formaten, steeds hoger worden en dat mijn printer loeiend overuren draait. Waarschijnlijk een overblijfsel uit mijn jeugd. Meesterlijk was ik in het maken van uittreksels om vervolgens daar weer samenvattingen van te maken. Een tijdrovend en verslindend destilleerproces. Zelfs de overburen raakten bezorgd bij het zien van het onophoudelijk gepen, wat leidde tot een daadwerkelijke handblessure (het fenomeen RSI destijds nog onbekend)…Dus hierbij een poging ‘Van de vroegere Goudkust tot het Ghana van Nu’….in een vogelvlucht! Een nachtelijk computerscherm bij kaarslicht en opzwepende muziek…een echte schrijversscène.

Een aanrader als tussendoortje: ‘God Bless Our Homeland Ghana’ op www.YouTube.com!

Ghana ligt aan de westkust van Afrika. Het grenst aan Ivoorkust, Burkina Faso, Togo en de zuidelijk gelegen Golf van Guinea, 750 kilometer ten noorden van de evenaar. De hoofdstad Accra ligt bijna op de Greenwich meridiaan. In de zomer is het tijdsverschil -1 uur en in de winter -2 uur. De totale landoppervlakte is 238.533 km2 (bijna zesmaal Nederland),waarvan 1% water. Het land heeft momenteel bijna 24 miljoen inwoners. De officiële landtaal is Engels (Burkina Faso daarentegen is Franstalig).

Het is voor velen wellicht onbekend dat Ghana de voormalige Britse kolonie ‘Goudkust’ is.
De naam Ghana kreeg het pas aan het einde van de koloniale overheersing in 1957. Als eerste Afrikaanse land beneden de Sahara, verwierf Ghana de volledige afhankelijkheid. In 1960 werd de Republiek uitgeroepen met Kwame N’krumah als eerste Minister President. Zes jaar later werd hij door een geweldloze militaire staatsgreep ten val gebracht. Tot 1981 vonden diverse, al dan niet met geweld gepaard gaande, machtsovernames plaats. Militaire staatsgrepen en burgerregimes wisselden elkaar af. Door een linkse staatsgreep nam Jerry Rawlings uiteindelijk de macht over en werd Ghana een Democratie (1992). Tijdens zijn eerste regeringsjaren legde hij de basis voor economisch herstel. Westers gezinde stromingen wonnen langzamerhand terrein en er werden besprekingen geopend met het IMF (Internationaal Monetair Fonds) en de Wereldbank.
In 2000 kon Rawlings niet meer meedoen aan de verkiezingen aangezien hij al twee termijnen president was. De leider van de grootste oppositiepartij (NPP New Patriotic Party), John Agyekum Kufuor, werd gekozen.
Ghana stond reeds geruime tijd te boek als één van de weinig stabiele landen in de instabiele regio West-Afrika. Het was beide oppositiepartijen (de andere partijkandidaat was John Atta Mils met de NDC, National Democratic Congress) veel aan gelegen deze status te behouden. Met deze verkiezingen had Ghana zijn positie bevestigd en was een grote stap gezet in het democratiseringsproces.
In maart 2007 vierde Ghana de vijftigjarige onafhankelijkheid. Aan het einde van hetzelfde jaar maakt President Kufuor bekend dat er gigantische olievoorraden zijn ontdekt en dat zijn land een Afrikaanse “tiger” zal worden. In december 2008 werden weer presidentsverkiezingen gehouden. Ditmaal werd John Atta Mills verkozen tot nieuwe president.
Het oude Koninkrijk van Ghana lag in feite noordelijker, in het Sahelgebied van Senegal, Mauretanië en Mali.De oudste bekende staten in wat nu Ghana is, waren de koninkrijken Dogomba en Mamprussi in het noorden, die in de 12de en 13de eeuwen bloeiden. Ongeveer rond die tijd migreerden Akan taalgroepen, onder hen de Ashanti -en Fanti volken, vanuit de savanne naar het Zuiden om zich onder de boslijn te vestigen, waar zij een reeks kleine staten vormden. Het grootste deel van het gebied werd verenigd in de 16e eeuw onder de ‘Ashanti Confederatie’. Een belangrijke staat voor de Europese kolonisatie, vooral van 1570 tot 1900. Hun rijkdom was gebaseerd op aanzienlijke goudvoorraden in de regio. Het eerste contact tussen de plaatselijke volksstammen en de Europeanen vond plaats in 1470. De Europeanen noemden het gebied ‘Gold Coast’. Portugese ontdekkingsreizigers waren de eerste bezoekers.

Onder achtereenvolgende ‘Paramount Chiefs’ nam het koninkrijk deel aan de Afrikaanse slavenhandel. De Ashanti namen mensen uit omringende gebieden gevangen en verkochten hen aan Europese slavenhandelaren. De handel stopte in de eerste helft van de 19e eeuw.
Het was één van de weinige Afrikaanse staten die serieuze weerstand kon bieden aan de Europese imperialisten. Tussen 1826 en 1896 werden vier Anglo-Ashanti oorlogen gevoerd. Uiteindelijk werd het koninkrijk door de Britten onderworpen en werden de grenzen van de kolonie gevestigd als zijnde ‘Gold Coast’.

In 1837 stuurde de Asantahene kwaku Dua twee prinsjes, zijn zoon Aquasi (Kwasi) Boachi en zijn neef Quamin (Kwame) Poko, naar Koning Willem I als onderdeel van een overeenkomst tussen hem en de Nederlandse regering voor de werving van slaven voor het KNIL. Zij vertrokken met onderhandelaar generaal-majoor J. Verveer via fort Elmina naar Nederland. Dat was een van de centra van de slavenhandel van de West-Indische Compagnie en van 1831 tot 1872 wervingsplaats voor soldaten voor het KNIL, de Belanda Hitam (= Zwarte Nederlanders) van toenmalig Nederlands-Indië. Naast veel tegenslagen raakten zij onder andere bevriend met Prinses Sophie van Oranje-Nassau. Hun aangrijpende levensloop is door Arthur Japin beschreven in zijn roman De zwarte met het witte hart (1997).

Het is een soort van spruitjes-gevoel…Heel wonderlijk, maar zo leuk! Spruitjes die vroeger niet gelust werden, maar waar je nu geen genoeg van kunt krijgen!

Op mijn verdere programma staan het District Bawku in de Upper East regio, Ghana Vandaag, Bawku Hospital en ‘last but not least’, de Stichting....and Much More!!

zaterdag 19 september 2009

Try Out & Plug In!


Mijn eerste try-out voor een weblog vond plaats op mijn Hyves pagina. Het was voor mij een kwestie van aftasten….een beginnetje te maken…niet zozeer wat betreft het schrijven an sich, echter wel ten aanzien van het uiten of wel ten toon spreiden van woorden ‘en plein publique’….een warming-up, laten we maar zeggen. Zal het ooit tot een ‘Cool Down’ komen? Vooralsnog denk ik van niet!

De eerste aanzet wil ik jullie dan ook niet onthouden, al ontbreekt hier de stijl van associatieve animaties….het larderen van een bericht, een krabbel of een verhaal, met smilies om emoties of wel activiteiten uit te drukken…voor de grap of aux serieux…het kleurenpalet van Von Goethe…hoogstandjes of de banaliteiten….Laat het duidelijk zijn…zulke symbolen kunnen van toegevoegde waarde zijn ...we zijn prima in staat deze, in dit andere genre, er gewoon bij te bedenken...

Ter voorbereiding op onze uitzending naar Ghana, voor mijn vader als zijnde de officiële vrijwilliger en voor mijzelf als zijnde de wakende en oriënterende metgezellin / dochter, die zich eveneens zal ‘profileren’ als dental worker (met nauwgezet protocol wel te verstaan), heb ik deze weblog gelanceerd om iedereen, die geïnteresseerd is, op de hoogte te kunnen houden van alle ontwikkelingen en gebeurtenissen. Ik ben benieuwd wat ons allemaal te wachten staat. Van harte hoop ik dat velen ons zullen volgen en dat met veel nieuwsgierigheid en plezier onze berichten gelezen zullen worden.

In de loop van de komende weken wil ik jullie informeren aangaande de vorderingen ten aanzien van de voorbereidingen en hetgeen ons mogelijkerwijs te wachten staat...maar bovenal om jullie deel uit te laten maken voor datgene waar de Stichting ‘Vrienden van Bawku’ voor staat…Een en ander kunt u nalezen op www.bawkuhospital.org.

Zoals ik al eerder schreef op Hyves, zijn we druk bezig met het vergaren van de benodigde informatie, het kenbaar maken van het bestaande project, het boeken van de vlucht en het werven van fondsen en materialen. Heel wat om handen...maar met één doel...Vrienden van Bawku!

Eerder documenteerde ik…
Ons vertrek naar Ghana nadert! Om precies te zijn (over zo'n 49 dagen, precies zeven weken) zullen we op 7 november met Air France/KLM eerst naar Parijs vliegen om vervolgens 's avonds rond de klok van 20.45 uur in Ougadougou ('Whakadoekoe') te arriveren. Na aankomst in 'Ouaga' (Burkina Faso) zullen we daar overnachten. Het personeel van het ziekenhuis haalt ons van het vliegveld en zal ons naar een klein, schoon (mogen we hopen) hotelletje van een kerkgenootschap brengen. De volgende ochtend zullen we na het ontbijt even moeten 'shoppen' voor het benodigde rantsoen: kaas, blikjes vis, zoet beleg, frisdrank, bier, biscuit en vooral de gebottelde flessen water moeten we niet vergeten...en natuurlijk ook iets voor de driver (Red Bull geeft je vleugels!) Overigens wordt het eten van groente ons ten strengste afgeraden om buikloop te voorkomen...Ik ben dan ook zeer blij met mijn groente -en fruitpillen van JuicePlus (Google gerust), evenals de yoghurtpillen (Probiotica) voor een ijzersterke darmflora. Na onze supermarktronde zullen we met onze chauffeur doorreizen naar Bawku (Ghana), nog zo'n 350 kilometer te gaan.Chirurg Flip Kruyt zal via Accra reizen om zich later bij ons te zullen voegen. Vlakbij de grens is er een doaunepost met een hek over de weg dat tussen twaalf en drie of zo iets ( 'This is Africa man!') gesloten is. Als het dicht is, kost dat natuurlijk veel tijd. Gelukkig schijnt er vlak voor het desbetreffende hek een ingang voor een sluiproute te zijn die evenwijdig aan de hoofdweg loopt. Als we die weg inslaan, kunnen we de grenspost omzeilen om luttele meters daarna de weg weer op te draaien. Voor wij bij Bawku Hospitaal zullen arriveren, hebben we dus nog een behoorlijke autorit voor de boeg...over een secundaire weg met de nodige hobbels en bobbels, neem ik aan. Ik ga er dan ook vanuit en hoop er eigenlijk op dat wij aan het eind van de dag met een koud biertje een veilige aankomst kunnen vieren en dit geweldige avontuur zullen kunnen inluiden!! Voor de volledigheid….Op 27 november vliegen we weer vanuit Ouaga, via een twee uur durende tussenstop in Parijs, terug naar Amsterdam, waar wij de volgende dag om 9.20 uur de voetjes weer heelhuids op Nederlandse bodem hopen te mogen zetten...Wij verwachten natuurlijk wel heel veel spandoeken en een groot dweilorkest...maar bovenal een enthousiast welkom met een warme omhelzing!! Nogmaals, de komende tijd hoop ik dit weblog vol te schrijven omtrent alle voorbereidingen en ontwikkelingen....Alvast veel leesplezier! Op plaats van bestemming zullen wij beslist vele foto’s jullie kant opblazen….deze weblog als meeting point of wel als postadres beschouwend!


De wereld draait door..The Color is Yellow!


De tijd loopt…zo ook de voorbereidingen.
Een uitgebreide takenlijst ligt voor mij, die de komende weken structureel afgewerkt zal moeten worden. Het lijkt alsof ik nog zeeën van tijd heb, echter de weken vliegen voorbij. Tussen alle plichtplegingen door, heb je het gevoel tijd tekort te komen. Althans dat is bij mij eeuwig het geval! Zodoende werp ik mij, veelal met plezier en met mijn moeders dagelijkse motto ‘Af is af’ in mijn gedachte, op mijn Things to Do List. Een lijst die alsmaar langer wordt. Mijn geenszins drukmakend over waar mijn koffer is. Deze blijft wellicht tot één week voor vertrek geduldig op zolder staan. Wel maak ik mij zorgen of de inhoud van mijn megahutkoffer toereikend is voor alles wat ik mee wil zeulen.

Buiten het verdiepen in de landenkennis, de geschiedenis en de huidige cultuur, de Stichting ‘Vrienden van Bawku’ en zijn doelstellingen, zijn er tal van andere zaken om mij op te richten. Afgelopen woensdag had ik een afspraak bij de GGD in Almere voor de nodige en verplichte vaccinaties, te weten Gele koorts (Yellow Fever!!), DKTP en Hepatitis A.
Eerdere inentingen voor mijn reizen naar Maleisië, Thailand en China, waren nooit bijgeschreven in het zogenaamde vaccinatiepaspoort. Heb nooit zo’n prachtig geel boekje in mijn bezit gehad! Bij navraag stond ik zelfs niet geregistreerd in het bestand van de TravelClinic in het Havenziekenhuis te Rotterdam. Gelukkig weet ik dat ik besta en dat ik mij wel degelijk de venijnige prikken in mijn bovenbeen herinner (alsmede de blijdschap dat deze niet mijn bilpartij troffen!).
Het is nooit te laat om met een schone lei te beginnen. Ditmaal zal ik beslist azen op dit noodzakelijke en onmisbare paspoort, om het vervolgens nooit meer te zullen kwijtraken of af te staan. Bovendien staat mijn gezondheid voorop. Het is van groot belang om mij, zo goed als zo kwaad, te beschermen tegen allerlei dreigende gevaren en negatieve invloeden.

Slechts twaalf brochures werden mij vriendelijk in de hand gedrukt (alsof ik niet genoeg te lezen heb!). Als je leest en hoort wat je allemaal wel niet kunt oplopen, vraag je jezelf toch wel even af of het uberhaupt verstandig is naar dit oord af te reizen. Natuurlijk wel! Het advies aan de patiënt is ook altijd om nooit de bijsluiter van medicijnen te lezen. Bij voorbaat heeft men namelijk al last van alle mogelijke bijwerkingen.
Op de drie prikken na (inmiddels drie dagen later zijn mijn armspieren nog steeds pijnlijk gekwetst), ontving ik naar volle tevredenheid het recept voor de te slikken Malarone, de duurste in zijn soort met vrijwel geen bijwerkingen, samen met verdere informatie van de vrouwelijke arts, genaamd M. Hosseinnia. Ze zag er overigens niet uit zoals haar naam doet vermoeden. Eind oktober zal een weerzien volgen voor een tuberculinehuidtest (TBC), de mantoux en de huidreactie hierop.

De besmettingsrisico’s worden met name veroorzaakt door muggen, slechte hygiënische omstandigheden, besmet voedsel en water. De meeste symptomen van deze ziekten, voornamelijk infectieziekten, uiten zich als zijnde griepachtige verschijnselen overeenkomstig met die van de momenteel ‘heersende’ Mexicaanse griep (Is het misschien ook handig om Tamiflu in de reisapotheek te hebben?).
We gaan ons beslist wapenen tegen deze vliegende, miezerige, maar oh zo gevaarlijke terroristjes. Het is dan ook goed te weten waar en wanneer zij zich ophouden. Hun werktijden zijn tussen zonsopkomst en zonsondergang en zij houden zich schuil in kasten en op donkere plaatsen. Buiten op koele, schaduwrijke plaatsen...Daarentegen houden wij van de zon, ookal zal het ontzettend heet zijn!

Op de inpaklijst staat een geïmpregneerde klamboe voor twee personen, echter ik houd hem helemaal, van het plafond tot aan de grond, voor mij alleen. Verder is een grote hoeveelheid insectenwerend middel nodig, Deet 50% in de vorm van spray en olie. Een half uur na het smeren van de zonnebrand aanbrengen. Het meenemen en daadwerkelijk dragen van voldoende bedekkende kleding spreekt voor zich. Ook kunnen we ter plaatse een zogenaamde ‘coil’ kopen, een insecticide bevattende wierook in spiraalvorm, die langzaam brandt en die de verfoeilijke muggen op afstand houdt. Ik ben dol op wierook, maar of deze net zo lekker riekt als Sandalwood, betwijfel ik. Ze houden ook niet van tocht. Gezien de omstandigheden kunnen we slechts hopen op een airco. Een alternatief is een imker pak aanschaffen op marktplaats wat eventueel zou kunnen uitgroeien tot een carnaval debuut in Bawku....

Zo kan ik uren doorgaan met het uitweiden over de mogelijke gevaren en de te nemen maatregelen. We zijn ons er absoluut van bewust…Een gewaarschuwd mens telt voor twintig en voorkomen is beter dan genezen!

Tevens staat het regelen van een visum op de planning. Het schijnt dat niet alleen een visum voor Ghana vereist is, echter ook voor Burkina Faso. Daartoe heb ik onlangs vier pasfoto’s 'à la crimineel' laten schieten, aangevuld met vier kiekjes ‘vrolijke lach’. Aangezien voor BF ook een visum nodig is, zal ik mij nogmaals in kleur moeten laten portretteren (with a sunny smiley inside!)

A bientot!

Set









'De zwarte met het witte hart'

Afgelopen weekend ben ik mij gaan inlezen voor ons Ghana-project…beter een groots avontuur te noemen. Google is daarbij natuurlijk een geweldig medium om je te oriënteren! Het leuke ervan is dat het ene zo mooi in het andere grijpt en zodoende een oneindige bron aan informatie en verhalen oplevert…Je raakt simpelweg niet ‘uitgegoocheld’. Het maakt je hongerig naar meer!
Als kind was ik nooit zo geïnteresseerd in aardrijkskunde en geschiedenis. Het boeide me niet en bovendien blonk ik beslist niet uit in deze vakken. Vaag herinner ik mij een aardrijkskundevraag van de middelbare school: Waarom vinden we in Friesland zoveel meer koeien dan in Arnhem? Mijn antwoord in die tijd: Omdat het daar zo lekker rustig is! Destijds in mijn ogen een logische gedachte.
Zo ook, afgelopen zomer in Friesland, heerlijk rustig tussen de koeien…waar ik, op aanraden van mijn Nederlandse collega-vrijwilligers, was begonnen met het lezen van het boek van Arthur Japin, ‘De zwarte met het witte hart’…een roman met historische inslag, voor mij geen doorkomen aan. Verward door allerlei jaartallen en flashbacks, dagboeken…de razendsnelle overgangen tussen tussen Java, Delft, West-Afrika en Nederlands-Indië. De vele namen…wie was nu Kwame en wie was Kwasi…waren het broers of neven? Het boek werd achteloos door mij aan de kant gelegd en tot op heden niet meer geopend.
Maar nu, na het beginnen aan mijn onderzoek, ‘ontdekkingen omtrent Ghana’, kan ik haast niet wachten om het alsnog te lezen. Deze vierhonderd tellende bladzijden gaan beslist mee in mijn koffer!
Tot voor kort reikte mijn kennis niet verder dan dat Ghana in West-Afrika ligt, grenzend aan Togo, Burkina Fasso en Ivoorkust, met een tropisch klimaat en twee regenseizoenen. Behorend tot de vijfentwintig armste landen van de wereld….Maar er is veel meer over dit land te vertellen…Er gaat een wereld voor mij open….Wie reist er mee?

donderdag 10 september 2009

First Time....

Een tijdje geleden vertelde een goede vriendin van mij dat zij een weblog was gestart op blogspot.com waarin zij uitvoerig haar hobbies en ervaringen uitdraagt en met anderen deelt. Haar creativiteit en inspiratie uitleeft...zij is oh zo crea! Ik was zo benieuwd dat ik uiteraard haar blog ben gaan bezoeken en ben gaan lezen wat haar zoal boeit. Een bestaan waarvan ik uiteraard reeds al weet van had.
Ook las ik onlangs in de krant dat bloggen inmiddels min of meer passé is...Iedereen doet het!Evenals het schrijven van een eigen autobiografie...Twitteren is tegenwoordig hot! Alleen Albert Verlinden en Beatrix doen het nog niet. We SMS'en, MMS'en, MSN'en en Hyven alsof het onze lieve lust is...to be in touch, to share and communicate...showing our profile....Kleur geven aan een eigen pagina...a personal touch. Always so much to say.....

Wat drijft mij om nu ook een blog te starten? Meerdere malen hebben vrienden en bekenden mij geadviseerd om een boek te gaan schrijven, om mijn talenten ten toon te spreiden en te gebruiken. Schrijven doe ik al jaren, echter niet en plein public. Dat vond ik niet nodig. Waar zou ik over moeten schrijven behoudens mijn eigen hersenspinsels en invallen. Tot op heden was schrijven voor mij a lifesaving technique...immers wie schrijft, die blijft. En zoals menigeen, kan ook ik boeken schrijven over mijn leven....mijn geschiedenis....my package and lugage. Vooralsnog zal ik dat niet doen. Wel wil ik schrijven over dat wat komen gaat en over hetgeen mij momenteel bezig houdt. Mijn voorbereidingen aangaande het bezoek aan Bawku....Ghana.
Een avontuur van een vader met zijn dochter onder de noemer 'Stichting Vrienden van Bawku'. Het belooft een avontuur te worden waar ik graag meer over wil vertellen....en dat is wat mij in eerste instantie drijft om deze weblog te starten, zodat menigeen en al onze dierbaren, familie en vrienden, ons op afstand kunnen volgen.

Liefs,
Set

En zo maak je een eerste aanvang op blogspot. In alle snelheid word je overrompeld met weergavenamen, blogtitels en opmaakprofielen. In a split second geef je daar gehoor aan zonder jezelf tijd te gunnen om erover na te denken. Dus wellicht zal ik de opmaak nog naar mijn eigen smaak wijzigen om het mijn eigen kleur te kunnen geven...Bouwtje is talking! Nogmaals...So Much to Say!