Back to work!

Zojuist verhit maar voldaan teruggekeerd van een rondje spreekuur...ondanks een grondige wasbeurt, kleven mijn vingers aan het toetsenbord. Terwijl vaders met een enorme rolmaat een schets maakt van de nieuwe O.K indeling, zit moeders met haar loopneus in een stoffig boek.



Met de spierpijn van afgelopen maandag nog in de armen, werd de reeks van extracties vandaag weer opgepakt en vervolgd....zelfs één zonder anesthesie, alsof je in één ruk een pleister eraf trekt. Verder voor 2,50 Euro grondig tandsteen verwijderd. Met de hand was er geen beginnen aan....zelfs de ultrasoon bereikte al snel zijn kookpunt!


De rust is aardig wedergekeerd, al komt heel wat personeel gewoon niet opdagen...ook de nightwatch hebben we sinds woensdagavond niet meer gezien! Het gonst van de geruchten aangaande meerdere vermeende shootings. Azara grapte vanmorgen nog over het opvallende gegeven dat ´als Lizzy in Bawku is, er geschoten wordt´.


Gisterenochtend hebben we de kliniek in Garu bezocht, het eerste health center gebouwd door Jan Oosterink. Enthousiast werden we ontvangen en rondgeleid. De kliniek blijft groeien...een patiëntenstroom van 170.000 mensen (ook uit de landen Burkina Faso en Togo). Meer dan 100 bevallingen in een maand, echter de nadruk ligt op oogheelkunde. Grote ruimten vol met bedden waar ze de patiënten na een oogbehandeling verplichten te gaan liggen. Otherwise, werpen zij zich binnen een half uur in knielhouding richting Mekka wat de oogdruk natuurlijk niet ten goede komt! Ze hebben het daar voor Ghanese begrippen aardig voor elkaar, echter daar opereren is vooralsnog uitgesloten...armoe troef!

Vannacht zag een tweeling het daglicht via een keizersnede...één van de twee op sterven na dood, terwijl er in het nieuwe Theatre een gloednieuwe couveuse staat, nog ingepakt en wel! Men komt niet op het idee om deze alvast te gebruiken. Een belangrijk agendapunt voor de meeting met John Abugri, de general manager van het ziekenhuis.


Lunch is ready!!


Xx Setje