woensdag 24 november 2010

Een waanzinnig sluitstuk!



De koffers worden langzaam maar zeker op bed uitgestald. Alles wat her en der rondslingerd, wordt verzameld of wel meegenomen in de overweging om ter plekke te worden achtergelaten.


Aanvankelijk dacht ik dat het een grap was, maar aan het afscheidsdiner valt echt niet te ontkomen. Deze wordt vanavond gehouden in het enige restaurant van Bawku. Wederom zullen onze kwetsbare buikjes op de proef worden gesteld! Tegelijkertijd had ik mij zo verheugd op de laatste haute cuisine van Vida! De lunch heb ik mij dan ook goed laten smaken :)


Met het viertal is het jolig en gezellig te noemen, een enkeling daar gelaten. Op een prettige en spontane manier zijn wij aan elkaar gewaagd. Over en weer rap van tong. Daarbij doet iedereen een duit in het zak....geweldig! Aan de ene kant is het dan ook jammer afscheid te moeten nemen, aan de andere kant groeit met het uur het verlangen naar huis, als zijnde een soort lokroep! (Niet die van het KNMI)...


Azara is aan de late kant vandaag....Een aantal patiënten zit al geduldig op het bankje te wachten. De afgelopen weken heb ik heel wat mogen aantreffen, echter zo'n fraai sluitstuk als deze had ik niet voor ogen kunnen houden...een ware kroon op het werk!

Voor de verandering een moederlijke reactie van Azara op de erbarmelijke gebitssituatie van een vijfentwintigjarige student. Terwijl zijn voortanden in het bot bungelden en zijn tandvlees vergeleken werd met het elastiek van een broek waar de rek uit is, nam zij uitvoerig de tijd voor uitleg en instructie; "The girls won't like you anymore when you'll leave it like this!"


Vervolgens een jongetje van een jaar of 10 met een behoorlijke zwelling onder zijn bovenlip. Al een maand lang liep hij rond met pijn. Vanwege het feit dat de zwelling hard aanvoelde en tevens als een knikker beweegbaar, vroeg ik mij af of het wel een abces was. Vooralsnog besloot ik de rechtervoortand, de mogelijke boosdoener, te trekken. Ondanks wat krokodillentranen, hield de kleine knul zich kranig. Als bij het knappen van een ballon, ledigde het abces zich meteen met het extraheren. Ik schrok zelfs een beetje van de hoeveelheid pus vermengd met bloed. Een diepe krater voelbaar, mijn duim paste in het kaakbot.


Vorige week heb ik getracht Azara de beginselen bij te brengen van de ART. Een vorm van therapie waarbij je atraumatisch restaureert. Zoals al eerder vermeld, komt hier geen boor aan te pas. Ook hadden we hier een geschikte kandidaat voor, echter deze was afgelopen vrijdag niet op zijn afspraak verschenen. Tot mijn grote vreugde stonden vader en zoon vanmorgen wel op de stoep. Niets is leuker dan een gegeven voorbeeld daadwerkelijk in de praktijk te kunnen brengen....Met Ketac Easy Mix werd de eerste vulling gelegd! Geweldig spul en daarmee een keurig resultaat. Nogmaals, een mooiere afsluiting had ik mij niet kunnen wensen!


Op het schoolplein werd een andere finale gespeeld en wel de uitreiking van 24 schooluniformen! Ben zo ontzettend blij dat de Westerse deadline door de lokale kleermaker is gehaald. Als bewijs een groepsfoto met ietwat beduusde, verlegen kinderen en een enthousiaste en dankbare hoofdonderwijzer....met grote dank aan Ton Theunis :)


Zo meteen onze laatste wandelgang naar de Odasani Drinking Bar om afscheid te nemen van Zulaiya en Martha. Bij gebrek aan rode wijn, neemt Evelyn tegenwoordig een ijskoud flesje Smirnoff mee in haar tas....Daarna een toepasselijke opmaak voor ons laatste feestmaal (geen Ghanese batik hoor!)


Tot later!!


Xx Setje

2 opmerkingen:

  1. Nou dat is zeker een geweldig sluitstuk. Hoe kan het gebeuren zo een gezwel in je mond. Wat zal dat kind een pijn hebben gehad.
    Liset nu denk ik dat je aan terugreis bezig bent. Je komt straks in een heerlijk schoon huis en je strijkie gewassen, je uniform gewassen, maar niet zo een mooi uniform als de kinderen op de foto. Mooi hoor en de kleurencombinatie ook. Wat zullen ze daar blij mee zijn. Klasse.
    Je kunt volgens mij terugkijken op een geweldige tijd en zij zullen daar ontzettend blij zijn geweest met jou, je vader en ook je moeder.
    Goede vlucht terug en tot gauw.

    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wederom geweldig, die groepfoto is super!!! Ondanks dat ze verlegen zijn , zie je dat ze apetrots zijn!!! Doe voorzichtig onderweg en tot héél gauw!!!

    Kus Yvon

    BeantwoordenVerwijderen