Op maandagochtend, rond de klok van negen, meldde driver Isa zich met één van de alom vertrouwde 4W Drives van het ziekenhuis. Hiermee ging de reis naar Bawku van start!
Een tocht door allerlei regionen van Ghana, van de Central en de Ashanti via de Nothern regio, naar de Upper East. Omringd door het heuvelachtige groene oerwoud en de zachte regen, al snel met Bob Marley en filmmuziek uit de tachtiger jaren op de achtergrond. Overwegend verharde wegen, echter ook stukken wegdek in de strekking van ´Slender You´. Vermoeiend, doch gierend van het lachen, vervolgden wij onze weg. Halverwege de middag geraakten wij vanuit de rimboe steeds meer in de geciviliseerde wereld. Inmiddels bont en blauw, kwamen de eerste stadse verkeersborden in het zicht. Kumasi op 25 kilometer afstand.
Een korte stop bij het Cultureel Centrum, ondere andere om te zoeken naar bronzen beeldjes. Maar juist als je naarstig zoekt, vind je het niet! Eveneens diende de onderbreking voor de nodige verfrissingen, het bezoeken van de washing room en het strekken van de benen. Al snel kropen wij weer in de auto, Isa achter het stuur....goedlachs, muziekgezind en spraakzamer.
Enigszins verreisd, kwamen wij aan het eind van de middag (rond 17.00 uur) aan in Nkoranza, hoog in de bergen....Gelukkig nog voordat het donker werd, met het PCC als onderkomen. Nog zo'n mooi initiatief, opgezet door Nederlanders! Peace of Christ Community, een opvangtehuis voor zowel geestelijk -als lichamelijke gehandicapten. Zwerfkinderen met wat voor een beperking dan ook, verstoten door hun familie, krijgen hier de gelegenheid en de mogelijkheid om in een gemeenschap te leven en om zich persoonlijk te ontwikkelen, omringd door soortgenoten, tal van deskundigen en vrijwilligers. Indrukwekkend! (www.operatiehandinhand.nl)
Onze schamele huisvesting, respectievelijk onder de noemers VIP I en II, was een hilarische belevenis welke op onze lachspieren werkte. Twee slaapkamers en een toiletje. Een keuken die geen keuken te noemen is en geen wastafel te bekennen.....een waar Ghanees bivakkeren voor slechts 25 Euro inclusief diner en ontbijt en een slaapplaats voor Isa. Met de zaklamp in de ene hand en een afzakkertje in de andere, lieten we de dag nog even passeren.
Over het algemeen is het hier bijtijds onder de klamboe en in alle vroegte weer op....de temperatuur is dan het meest aangenaam.
Vaak ben ik de eerste die voor dag en dauw buiten zit, zo ook op deze mooie dinsdagmorgen. Al gauw komt één van de bewoners al murmelend langs met een kruienwagen. Vriendelijk groet ik hem waarop hij onmiddellijk zijn kruiwagen neerzet. Krapt zich eens achter het oor en kreunt wat. Voorzichtig kijkt hij mij aan en zet een grote glimlach op als ik naar hem lach. Dit tafereel wat enkele minuten duurde, herhaalde zich meerdere keren. Tegelijkertijd zijn andere kinderen aan het voetballen of wandelen aan de hand van tal van begeleiders over het terrein. De in ernstigere mate lichamelijke gehandicapten worden onder een overkapping verzorgd en gevoerd.
Na een redelijk ontbijt met instant koffie, was het weer hoog tijd om ongewassen, doch met gepoetste tanden en gekamde haren, de auto weer in te klimmen. De meisjes op de achterbank.
Moet mij even van het hart dat pa en ik trots zijn op moeders! Meerderen zullen versteld staan!Onder deze omstandigheden heeft zij zich kranig gedragen...weinig gebrom met hier en daar wat nerveus gegrinnik.
We hervatten de tocht. Er staat ons nog een ellendig stuk wegdek te wachten. Alledrie hebben wij preventief een Brufen ingenomen om de spieren wat te relaxeren. Intussen was het opgehouden met regenen. Gaandeweg verdwenen de palmbomen waarna de Ghanese Veluwe zich liet zien...Ook de woonwereld begon er anders uit te zien met her en der lemen hutjes.
CD's werden grijs 'gedraaid' om Isa wakker en alert te houden. Ons restte niets meer dan mee te neuriën en oeverloos weg te dommelen. Na vierenhalf uur rijden een korte stop voor een colaatje en een plaspauze. Bijna op de helft!
Aan het einde van de middag begon de driver de stal te ruiken en trapte het gaspedaal nog eens verder in. Eindelijk tegen half 6 arriveerden wij in het bruisende Bawku, zo gaar als maar kan!
Een blij enthousiast weerzin met Vida, onze cook.....en STAR bier in de koelkast!!
Liefs, Setje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten